Mama

Merhaba,

Bu filmle ilgili benim kadar anısı olan var mıdır acaba? 2 defa izledim. Hatta 2. izleyişimde daha önce izlediğimi unutmuşum. İlk sahnelerinden sonra a ben bunu izledim ki dedim. Neyse filme geçmeden önce bu filmle alakalı iki anımı yazmak istiyorum. 

İlki; ilk defa izlediğimde sinemada izlemiştim ve gece seansına aldım biletimi. Salona bir girdim ki sadece ben varım. Düşünebiliyor musunuz? Saat 12yi geçmiş, korku filmi izleyeceğim ve salonda tekim. O an çıksam mı diye düşünmedim değil. Neyse ki 5 dakika sonra bir çift geldi ve önümdeki koltuklara oturdular. Tamam dedim çıkmama gerek yok mısırım atıştırdım ve Coke'dan yudumladım.  Bir de film çok güzel çıkmıştı ki. Keyfime diyecek yoktu. Gerçekten de çok tırstığımı söylemem lazım. O kadar tırstım ki önümde oturan çiften şüphelenmeye başladım. Bir çift onca romantik film varken gecenin bu saatinde bu filme neden gelir? Değil mi? Aslında normal ama film öyle bir etkisine alıyor ki insanı normal olan şeyler bile anormal gelmeye başlıyor. Derken filmin yarısı olduğundan ara oldu. Terasa sigara içmeye çıktım. (O zamanlar içiyordum evet) Tabii yine ben ve o çift. Aksi gibi çakmağımda yanmadı. Korka korka çiftin yanına gittim. İrkildiler. Ben yanlarına yaklaşınca. Onlar irkilince bende korktum. Komik bir an yaşandı. Çakmağı istedim. Hemen verdiler :) Meğer onlarda film boyunca benden korkmuşlar. Benim psikopat olduğumu düşünmüşler. Ben bu çift bu saatte korku filmine neden geldiler diye düşünürken onların benim hakkımda neler düşünecekleri hiç aklıma gelmemişti :) Lol. Film bittiğinde karanlık otoparkta arabama koşarak gittiğimi hatırlıyorum. Hala ne kadar manyakmışım diye düşünüyorum işin gerçeği. Bu birincisiydi.

İkincisi; başta da söylediğim gibi bu filmi istemeden 2 kere izledim. 2.de eşim, ben ve eşimin ablası izledik. Filmin ilk 5 dakikası fark ettim daha önce izlediğimi. Hafızam çok kötüdür. Blog tutmamın bir amacı da bu zaten. Hatırlamak. Eşime dedim ben bunu izledim diye. Böyle bir filmi nasıl unutursun diye bana takıldı. Neyse filmin sanırım 20. dakikası filandı. Eşimin odasında izliyoruz bu arada. Büyük güzel televizyona çöktüğü için mecburen armut koltuklarda ayaklarımızı normal sandalyeye yayarak izliyoruz. Eşimin odası terasa çıkıyor ve terasa çıkan duvar boydan boya cam yani duvar yok. Of betimleme yeteneğime hayran kaldım şuan. Bizimde arkamız dönük o cama bir tek eşim direkt görüyor. Dediğim gibi 20. dakikasıydı. Eşim birden (biz filme kendimizi kaptırdığımız dakikalarda. Öyle ki ağzım açık izliyorum.) terastaki kadın kim ya! demesin mi?! Size nasıl korktuğumu kelimelerle anlatmam mümkün değil. Elim ayağım boşaldı resmen. Aniden bariton ses tonuyla "...YALAN SÖYLEME." diye ağlamakla karışık bir cümle çıktı benden. Bu arada ses tonum bildiğiniz inceciktir. Bir de tüm bunlar olurken, kesinlikle arkama bakmıyorum ve eşime doğru anlamsız bir hamle yaptım. Elim ayağımda titriyor. Her şey saniyeler içinde oldu. Eşimin ablasının korkmasına bile fırsat vermedim. Ben dahil herkes benden o sesin nasıl çıktığına şaşırdık. Sonrasında gülerken bile elim titriyordu. Uzun bir süre kendime gelemedim. 

Bu iki anımdan sonra filmden bahsetmeme gerek kaldı mı? Bilmem. Ama tabi bahsedeceğim. Şöyle,ormanda yalnız başına büyüyen (büyüyen dediysem hala küçükler birkaç yıl geçiren de diyebiliriz.) 2 kardeş, daha sonra bulunur ve amcalarına teslim edilirler. Amcası bu arada kız arkadaşıyla yaşamaktadır. Amcanın başına talihsiz! bir olay gelir ve hastanede bitkisel hayatta yaşamak durumunda kalır. Dolayısıyla 2 vahşi çocuk ve kız arkadaş aynı evde yaşarlar. Her şey bu olaydan sonra daha da garipleşir. Bu çocukların anne-babası nerede? Neden amcalarına teslim ediliyorlar? Ormanda onca sene nasıl hayatta kalmışlardır? Onları bekleyen garip olaylar nedir? İzleyin görün. Filmin atmosferi sizi içine çekiyor resmen. Anlamsız gereksiz korku efektleri minimumda. Sonu ise dramatik. Kısaca izlenir ve beğenilir.

İyi Seyirler,

İmdb: 6,2
Benim Puanım: 7,0
Süre: 100 dakika
Yapım Yılı: 2013
Türü: Horror, Mystery